Materiële wereld versus spirituele wereld

Materiële wereld, in een crisis verwacht je toch dat we elkaar helpen? Dat de minst bedeelden het eerste uit de ellende worden gehaald? Dat we aandacht en liefde voor elkaar hebben? Dat er een overheid is die je beschermt? Hierbij geef ik als yogadocent mijn ervaringen met de politiek en hoe het hele systeem in Nederland werkt. Willen we dit nog? Kiezen we voor een spirituele wereld i.p.v. een wereld waar het draait om macht en geld? Wanneer je ziet dat in deze crisis de KLM de directeur nog een bonus wil geven van 400.000 euro, dan moet het toch anders?

De wereld en nummers

Toen de crisis begon wilde ik eerst niet geholpen worden. Maar toen het mij verboden werd om yoga te verzorgen in de buurthuizen, enz. werd het anders. Ik realiseerde mij dat er een half jaar geen geld binnen zou komen. Een worst van 4.000 euro werd mij voor de neus gehouden. Ik vulde mijn KvK nummer in en tot mijn grote verbazing rolde er uit de computer dat de overheid mij kent in het hokje “overige ontspanning, uitsluiting jachthavens” en natuurlijk geen recht op uitkering.

De hokjes in de materiele wereld

Materiële wereld en nummers en hokjes veranderen. Mijn boekhouder wist zelf niet dat het K.v.K nummer een code bevat met een registratiehokje. Als spiritueel yogadocent ging mij het hokje overige ontspanning uitsluiting jachthavens wel iets te ver. Een mail gestuurd of ik niet in een spiritueler hokje kon komen. Al na twee dagen kwam het antwoord. Ik had gelijk en nu zat ik in het hok overige sportscholen. Maar nog steeds niet die 4.000 euro. Meer hokjes kwamen in aanmerking voor die uitkering en na een week kwam ik ook in aanmerking voor die 4.000 euro. Meteen taart en champagne gekocht.

De wereld en de kleine lettertjes

De champagne stond nog niet lang koud of ik las dat wanneer er meer dan 4.000 euro vaste lasten waren in drie maanden en een omzet verlies van meer dan 4.000 euro dan kwam je in aanmerking. Ik kwam net wat euro’s te kort dus het gebak kon weer terug naar de bakker, de fles champagne gaf troost. De KvK heeft mij nooit gevraagd en doorgegeven dat mijn  hokje niet meer actueel was. Brief over gestuurd, nooit geen antwoord gehad.

Materiele wereld en het sociale vangnet de bijstand

Wie had gedacht dat ik op mijn 62 ste nog bij deze instelling terecht zou komen. Ik hoorde dat je beter een paar weken kon wachten want het was natuurlijk druk. Kon gelukkig wat geld lenen van een cursist. Dus netje na drie weken bijstand aangevraagd. Maar na drie weken nog niets gehoord, alleen een bevestiging van mijn aanvraag. We werd het mij duidelijk dat de gemeente vier weken de tijd heeft voor antwoord. Had ik nu maar direct die aanvraag gedaan.

De stugheid en niet flexibel zijn

Intussen zag ik om mij heen dat gemeenten er alles aan deden om ondernemers een intelligente doorstart te kunnen laten maken. De levenstuinen in Teuge is daar een mooi voorbeeld van. Maximaal 50 mensen in de tuin, toiletten dicht, restaurant dicht en afstand nemen van elkaar. Bij de yoga leek mij dit ook wel mogelijk. Yogales in een sporthal, twee meter afstand en een goed c virus protocol. De gemeente Voorst als goed voorbeeld. Dus een mail naar de gemeente Deventer. De volgende dag al een antwoord terug, nee ik moet luisteren naar de overheid in Den Haag. Geen hulp, niet meedenken, enz.. Yogadocenten vallen bijna overal buiten maar in dit geval niet.

Materiele wereld en wat kan wel en wat kan niet

Intussen zie ik dat “de grote jongens” weer intelligente doorstarts kunnen maken. Tandartsen beginnen weer, winkels gaan weer open enz.  Maar helaas yogadocenten zitten in het hokje sportscholen en worden van geen kant geholpen dus geduldig afwachten.

De wereld en wat mag  wel en wat mag niet

Intussen verzorg ik wat yogalessen maar met het zweet in de handen. Een boete van 290 euro of meer? Ik weet het niet meer. Bij bakker Bril kunnen we gelukkig nog een kop koffie halen met een lekker stuk apfelstrudel. Wel opeten en drinken in de auto. Vis kopen we nog gewoon bij de kraam en je zoute haring ver van de kraam af opeten. Maar yoga met tien mensen in een grote sporthal mag niet.

Conclusie

 

Ik had al gedeeltelijk afscheid genomen van de materiele wereld. Alles koop ik op marktplaats en stimuleer de consumptie maatschappij minimaal. De televisie is er al een jaar geleden uit gegooid. Probeer van 1.000 euro te leven. Daar tegen over staat veel tijd om de natuur in te gaan, te mediteren en voor mijzelf veel yogalessen. Na deze crisis gaat de deur naar de materiele wereld nog meer dicht en gaat de energie nog meer naar de spirituele wereld. Wat is er fijner om op leylijnen te zitten, de stilteplekken op te zoeken en goede mensen om je heen te hebben. Je meer te richten op vrijwilligerswerk en te kijken in je omgeving wie je kunt helpen. Het gaat om de LIEFDE en die is niet meer zo te vinden in de materiële wereld. WELKOM IN DE SPIRITUELE WERELD.